Charlotte van Hout
Charlotte van Hout (Breda, 1984) studeerde Geschiedenis en Kunstgeschiedenis in Utrecht, deed een jaartje kunstacademie en volgde daarnaast een aanstootgevend aantal creatieve cursussen. Voor analoog werk is potlood, gouacheverf, inkt en (acrylverf-)stift favoriet, maar digitaal is ook wel heel lekker.
​
Ze tekent wel alles met de hand - ook digitaal - en laat liefst zoveel mogelijk kronkelige lijntjes en andere ‘fouten’ staan. ‘Gummen is opgeven’, zei een grote denker ten slotte. Behalve tekeningen maakt ze ook teksten en [lullige] animaties.
​
Tja, ik observeer me gewoon eigenlijk een ongeluk en dat komt er dan uit in de vorm van beeld en tekst. Ik vind [alledaagse] dingen vaak raar en grappig en absurd en onbegrijpelijk. Inclusief mezelf. Daar kun je dan maar beter om lachen hè.
Over het onderwerp ‘humor’ laat ze graag Herman Finkers aan het woord (uit de show ‘Geen spatader veranderd’). Want wie zegt het beter.
[…] ons hele leven hier op aarde – het is één groot mysterie – het is één grote onverklaarbare tegenstrijdigheid. Ja, dat zit nu één keer in ons mensen ingebakken dat wij dat niet zo goed kunnen hebben dat iets tegenstrijdig is. Daar kunnen we niet zo goed tegen. Maar ja, dat vind ik nou weer het mooie van humor. Want wat doet humor? Humor pakt juist twee tegenstrijdige zaken, die flink haaks op elkaar staan, koppelt die juist aan elkaar met een grapje. Je moet lachen, want de tegenstrijdigheid is even opgelost, klaar – de rest van de dag vrij.
Dus wat de wetenschap in eeuwen nog niet is gelukt, dat lukt de humor in een paar tellen. Dus de waarheid zit in humor, niet in het serieuze.
Dit meen ik niet serieus. Dat was maar een grapje. Ja, hé, want anders zou het niet waar zijn. Als ik zeg dat de waarheid zit in het niet-serieuze, is dat alleen maar waar als ik het niet meen – maar wel waar. Nou, u moet het trouwens niet serieus opvatten hoor, wat ik hier nu allemaal beweer, alstublieft nee, want ik meen het wel degelijk.
